- сурхчатоб
- [سرخچه تاب]сурхча, моил ба сурхӣ, сурхтоб
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
анҷир — [انجير] 1. дарахти мевадори маъруф, ки дар мамлакатҳои гарм мерӯяд 2. меваи ин дарахт, ки кулӯла ё кулчамонанди доначадор ва ширин буда, ранги зард ва сиёҳи сурхчатоб дорад; анҷири хокӣ анҷири дар охири тирамоҳ зери хок кардашуда, ки ғӯра баста,… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
калаф — [کلف] а. доғҳои сиёҳи сурхчатоб дар рӯи одам, доғи кунҷидак; доғ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
малла — [ملّه] ранги зарди бенур; зарди сурхчатоб: мӯи малла, риши малла, ҷомаи малла, хирси калони малла … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
малламӯй — [ملّه موي] он ки ранги мӯяш зарди сурхчатоб аст: духтари малламӯй, ҷавони малламӯй … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
норанҷӣ — (норинҷӣ) [نارنجي] ба ранги норанҷ, зарди сурхчатоб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
соҳибӣ — I [صاحبي] соҳиб будан, моликият (ба чизе); соҳибӣ кардан ба чизе соҳиб шудан, ба ихтиёри худ чизеро даровардан, ба моликияти худ даровардан II [صاحبي] як навъ ангури сурхчатоб, ки донаҳои калон дорад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сурхӣ — [سرخي] 1. сурхрангӣ 2. ранги сурх барои хатнависӣ 3. ғоза, гулгуна, ки занҳо ба рухсора моланд; сурхӣ давидан ба рӯй аз ҳаяҷон, шодӣ ва ғ. сурхчатоб шудани рӯй … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сус — I [سوس] бот. растании худрӯи зардгулест, ки дар решааш ғуддаҳо мерӯяд, бия; суси талх суси баргҳояш хокистарӣ ранги ғуддаҳояш хеле талх, ки ба ғайр аз сӯхтан ба чизе кор намеояд; суси ширин суси баргҳояш сабзи баланди сурхчатоб, ки ғуддаҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ